Τραγούδια του Μάριου Τόκα (3)

"Θάλασσες"
Μάριος Τόκας - Σαράντης Αλιβιζάτος - Δημήτρης Μητροπάνος

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες
Θα σ' αγαπώ με τα καλοκαίρια
με τρικυμίες και με βροχές
με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια
θα ονειρεύεσαι ότι θες

Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω
Τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ
μονάχος μου να ζήσω
Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω
σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω,
θα βγω να σε ζητήσω

Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες
και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες
Θα σ'αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις
σαν αμαρτία και σαν γιορτή
Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις
ό,τι με λόγια δε σου 'χω πει



"Τα λαδάδικα"
Μάριος Τόκας - Φίλιππος Γράψας - Δημήτρης Μητροπάνος

Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε άσπροι και σέρτικοι
καπνοί σε καταπίνουνε σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα Τόσα δίνω πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κά
μαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι
τους και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζηλίκι τους Τόσα δίνω πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κάμαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή Τόσα δίνω πόσα
θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κάμαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή



Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη"
Μάριος Τόκας - Φίλιππος Γράψας - Δημήτρης Μητροπάνος

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα
μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα
μ’ άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα
από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα

Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο
ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο
έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης

Σ' αναζητώ
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Αφού μεθάω μ' ένα κρασί αγιονορείτικο
και μ’ ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο
βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει
κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι

Αφού στον Όλυμπο οι Θεοί τ' αποφασίσανε
δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε
μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα
με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα

Σ' αναζητώ
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα
σ’ αναζητώ
σ’ αναζητώ μ’ ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι